10. "Kochaj się ze mną"

Nie minęło dużo czasu, a byłam z Uckerem w jego sportowym aucie w podróży do szpitala. Denerwowałam się dzisiejszymi badaniami Juanita, bo on zawsze robił wkoło nich mnóstwo niepotrzebnego krzyku i wiedziałam, że tym razem też tak będzie. Po drodze panowała cisza, bo najzwyczajniej w świecie nie miałam ochoty na jakiekolwiek rozmowy.

-Duluś, uśmiechnij się. Twój brat nie może widzieć Cię takiej smutnej.- odezwał się w pewnej chwili Christopher, kładąc dłoń na moim kolanie.

-Wiem o tym, ale nie mogę. Nawet sobie nie wyobrażasz, ile bólu sprawia mi każde spotkanie z nim. Tym bardziej, że dziś ma te cholerne badania, a to dość trudne, bo on ich bardzo nie lubi i będzie płakał.

-Będę tam z Tobą i w razie co pomogę. Nie martw się już tak bardzo, wszystko będzie dobrze.

-Mówisz serio?

-A czy kiedykolwiek Cię okłamałem?- powiedział to z takim czarującym uśmiechem, zresztą zaraźliwym.

-No teoretycznie nie.- przyznałam i na tym koniec, do końca drogi cisza, ale już taka swobodna.

Co jakiś czas posyłał mi słodki uśmiech, kiedy tylko na niego spoglądałam.

Wreszcie dotarliśmy na miejsce. Lekarze już przygotowali Juanita na te badania. On oczywiście nie był z tego zadowolony.

-Dul, oni znowu chcą robić mi te chore badania.- poskarżył się, jak tylko mnie zobaczył.

-Kochanie, musisz je mieć. Wiesz przecież...

-A kto to jest?- zapytał, przyglądając się Uckerowi.

-To Christopher.- odpowiedziałam z delikatnym uśmiechem.

-To Twój chłopak?- zapytał szeptem, ale Ucker zdołał usłyszeć, może to i dobrze.

-Tak, jestem chłopakiem Twojej siostry.- potwierdził, obejmując mnie.

-Musisz się nią dobrze opiekować, bo inaczej nie pozwolę Ci z nią być.- jaki bojowy ten mój braciszek...

-Spokojnie, cały czas jest pod moją opieką. Nic złego jej się nie stanie.- zapewnił, całując mnie słodko w kącik ust.

-Tylko jej nie skrzywdź, bo pożałujesz. Masz ją szanować i kochać do końca życia.- jejku, młody przesadza, ja przecież wcale nie jestem z Uckerem!

-Na pewno będę, spokojnie mały.- z szerokim uśmiechem na twarzy poczochrał włosy małego.

-Nie jestem wcale taki mały.- oburzył się.

-Nie jesteś mały? Z tego co wiem, to duzi chłopcy nie boją się jakichś tam badań.

-Ale to co innego...

-Oj Juanito... Chciałbyś mieć kiedyś taką fajną dziewczynę?

-Jasne!! Zawsze chciałem, żeby moja dziewczyna była taka cudowna jak Dulce.

-Wiesz co? Dziewczyny nie lubią tchórzliwych chłopaków, więc może być problem.

-Dlaczego? Ja nie jestem tchórzem i wcale nie boję się tych badań.

-No dobra, zobaczymy... Jak nie będziesz płakał przy badaniach, to na pewno jakaś super laska zwróci na Ciebie uwagę.

Ale Ucker się nakombinował, ale dzięki niemu tym razem nie było problemów z badaniami. W ogóle on się tak bardzo zaprzyjaźnił z Juanem. Gadał z nim jak stary dobry kumpel, a mojemu bratu podobało się to, że nie traktował go jak dziecko. To było po prostu piękne! Szkoda tylko, że tak samo piękne nie były wyniki tych cholernych badań... Stan zdrowia Juanita pogarszał się, a ja miałam dopiero około połowę kwoty operacji. Pożegnaliśmy się z małym i oboje przygnębieni wróciliśmy do domu. Widziałam, że Uckera bardzo poruszył los mojego braciszka. Wykąpałam się i położyłam do łóżka, bo byłam pewna, że dziś Christopher daruje mi wspólną noc. Myliłam się, dostałam od niego smsa, żebym przyszła. Nie miałam ochoty na seks, ale nie miałam także innego wyjścia. 

-Jestem.- powiedziałam cicho, wchodząc do jego pokoju.

-Świetnie, siadaj.- nakazał z szerokim i szczerym uśmiechem.

-I nie karzesz mi się rozebrać?... Zamierzasz zrobić to sam?- byłam pewna, że on wymyślił nie wiadomo co na ten wieczór, ale jak się okazało, nic bardziej mylnego.

-Nie, skarbie, dziś masz wolne.- czy on właśnie nazwał mnie skarbem? Boże, o co tu chodzi?

-Więc po co tu jestem? Ucker, mów jaśniej.

-Chciałem Ci tylko powiedzieć, że wpłaciłem dzisiaj pieniądze na operację Twojego brata.- po prostu mnie zatkało... Ucker tak po prostu zapłacił za operację? Nie mogłam w to uwierzyć.

-Mówisz serio?- przytaknął ze słodkim uśmiechem. -O Boże, dziękuję!- krzyknęłam, rzucając mu się na szyję.

Nie bardzo wiem, jak to się stało, ale po chwili wpiłam się w usta Uckera. Pierwszy raz miałam okazję dotknąć jego warg swoimi. To było cudowne, a jego usta takie słodkie, delikatne. Przymknęłam oczy. Odpływałam cała, a przecież to niby tylko pocałunek. Nasze języki plątały się w pięknym tańcu namiętności. Po jakimś czasie rzuciliśmy się razem na łóżko, nie odrywając od siebie ust ani na milimetr. Całowaliśmy się z pasją, z oddaniem. Śmieszył mnie fakt, że jest to nasz pierwszy pocałunek, jeśli mieliśmy już tak wiele zbliżeń. Muszę jednak przyznać, że jeszcze nigdy nie czułam się przy nim tak dobrze, tak swobodnie. W tej chwili nie martwiłam się niczym, po prostu brałam od niego tyle, na ile miałam ochotę. I pomyśleć, że było to tylko podziękowanie... Nie, to był akt naszej miłości, ale wtedy jeszcze tego nie rozumiałam. Nagle Ucker przerwał pocałunek, leżąc na mnie. Głaskał mnie czule po policzku, patrząc mi głęboko w oczy. Na naszych twarzach malowały się słodkie uśmiechy. Byłam naprawdę bardzo szczęśliwa!

-Ucker, kochaj się ze mną.- poprosiłam cichutko, nie spuszczając wzroku z jego oczu.

-Co? Kochać się z Tobą?... W sensie... Nie pieprzyć?- jego zdziwienie i zdezorientowanie było wręcz śmieszne, i takie słodkie.

-Dobrze słyszałeś. Proszę, kochajmy się. No wiesz... Tak słodko, delikatnie. Nie za pieniądze, tylko dla przyjemności.- błagałam, najsłodziej jak tylko potrafiłam.

-Oj Duluś... Pragnę Cię tak strasznie mocno.- wyznał i znów złączył nasze usta. -Dlaczego nie całowałem Cię wcześniej? Twoje usta są takie słodkie.- wydukał w przerwie na złapanie powietrza.

-Twoje też są bardzo słodziutkie.- odpowiedziałam, wzbudzając namiętność.

Jedna ręka Uckera zaczęła smyrać mnie po udzie, podwijając przy tym moją koszulę nocną. Dobrze wiedział, że nie mam pod spodem majtek, nigdy nie zakładam ich do piżamy. Tym sposobem dzielił nas tylko materiał mojej koszuli i jego bokserki. Jednak jakoś nam się tym razem nie spieszyło, żeby się tego pozbyć. Pocałunki w tej chwili bardziej nas fascynowały, bo były czymś nowym. Oplatałam rękoma jego szyję, delikatnie głaszcząc go po karku. Jego druga ręka wciąż była koło mojej głowy lekko wplątana we włosy. Bawił się nimi, co jakiś czas gładząc mój policzek i skroń. Ciągle miałam przymknięte oczy, by dokładnie czuć każdy jego dotyk. To było po prostu piękne! Ucker jak nie on... taki czuły i nie myśli tylko o tym, żeby mnie jak najszybciej rozebrać. Jego język delikatnie pieścił moje podniebienie, co było tak cholernie przyjemne. Wreszcie wsunął ręce pod moją koszulę nocną, gładząc opuszkami palców moją delikatną skórę, na której pojawiała się gęsia skórka. Nawet nie wiem, kiedy pozbył się materiału okrywającego moje ciało. Nie mogłam pozostać mu dłużna i powoli ściągnęłam jego bokserki. Nie przerywając pocałunku, wszedł we mnie delikatnie. Jęknęłam cicho, wyginając się w łuk. Zaczął się we mnie powoli poruszać. Było mi niezmiernie dobrze, jemu zresztą też. Cichutko mruczał wprost do moich ust. Jeszcze nigdy wcześniej tak bardzo nie cieszyła mnie jego bliskość, nasza nagość i w ogóle. To było zupełnie inne, takie magiczne... W sumie było to trochę zabawne, bo wcześniej się wcale nie całowaliśmy, a teraz nawet nie schodzi z moich ust. No ale ta wersja naszych stosunków dużo bardziej mi się podoba. W pewnej chwili nasze pocałunki stały się jeszcze bardziej namiętne, miałam wrażenie, że on mnie zaraz połknie. Wiedziałam doskonale, co się świeci i postanowiłam przejąć inicjatywę. Z małym trudem obróciłam nas tak, że byłam na górze. Teraz to ja miażdżyłam jego usta i ustalałam tempo. Doszliśmy oboje, uspokajając się powoli.

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

No dobra... Rozdział na wczorajsze urodziny Duli ;) Nie będę się rozpisywać, bo muszę siadać do lekcji, a wiec: Mam nadzieję, że taka relacja Vondy bardziej Wam się podoba, a następny jakoś pod koniec tygodnia :*