13. "Kocham Cię"

Obudziłam się z koszmarnym bólem głowy. Podniosłam się lekko i zorientowałam się, że jestem w hotelu, do którego poszłam wczoraj z Uckerem. A co było w tym wszystkim najgorsze? Byłam w samych majtkach i koszulce... W dodatku nie swojej - Uckera. Pierwsze co przyszło mi na myśl, to: Co się tu działo? O nie, nie, nie, nie... Czy my serio...? Cholerny Ucker, udało mu się mnie upić, a teraz nie wiem, co się między nami stało. Po prostu świetnie... Po co ja się zgodziłam na tą przeklętą grę?! Nigdy więcej żadnych układów z nim. W dodatku nawet nie wiem, gdzie on się podział. Zobaczyłam leżącą na stoliku kartkę. Wzięłam ją do ręki i zaczęłam czytać:
"Hej kochanie!
Wygrałem tą cudowną grę. Dziękuję za wspaniałą noc, kociaku ❤ Zostałbym, żeby zrobić Ci śniadanko, ale niestety mam bardzo wcześnie spotkanie biznesowe, więc nie mogę. Masz tu wodę i tabletkę, bo za pewne boli Cię głowa. No i w drzwiach są klucze, odnieść je do recepcji. Buziaki :* "
A więc to prawda?... W nocy przeżyłam swój pierwszy raz. Kochałam się z Uckerem. Nie, tak być nie może! Wstałam, wzięłam tabletkę i trochę chwiejnym krokiem przez zawroty głowy poszłam do łazienki się ogarnąć. Wyszłam z apartamentu, zamykając za sobą drzwi. Klucz odniosłam. Szybko wstąpiłam do domu, żeby się przebrać i w ogóle. Opowiedziałam Any wszystko. Oczywiście dostałam od niej opieprz za to, że jestem tak nieodpowiedzialna i naiwna. Biegiem poleciałam do pracy. Nawet nie pojechałam autobusem, bo żadnego teraz nie było. Zresztą świeże powietrze dobrze mi zrobi. Dotarłam na miejsce całkiem szybko i od razu biegłam w kierunku gabinetu szefa. Nie musiałam jednak, bo wpadłam na niego na korytarzu.
-Gdzie się tak spieszysz, księżniczko?- zapytał czule, zarumieniłam się na samą myśl o tym, że widział mnie nago.
-Do Ciebie!- niemal krzyknęłam, wskazując na niego palcem. -Dul, uspokój się, jesteśmy w firmie.- ach, no tak zapomniałam, że nie wszyscy wiedzą, że nasz szef wykorzystuje pijane sekretarki.
-Dobrze, to wyjdźmy.
-Dobra, chodź do mojego gabinetu.- powiedział przewracając oczami i pociągnął mnie za rękę w stronę gabinetu.
Zamknął za nami drzwi.
-O co chodzi?- zapytał niby poważnie, ale w jego oczach widziałam rozbawienie. To wydało mi się dziwne i postanowiłam sprawdzić, czy mój ukochany chłopak mówi prawdę.
-Czyli mówisz, że w nocy mnie rozdziewiczyłeś...- zasugerowałam, no bo przecież on nie wie, że jeszcze nigdy tego nie robiłam.
-Że co?! To Ty...?- ach, te jego zdziwienie... Kłamał!
-No jak to? Nie wiedziałeś? Przecież spędziłeś ze mną noc... Jak mogłeś się nie zorientować?- udawałam głupią, czekając aż sam się przyzna.
-Dobra, wystarczy. Nic nie było, przyznaję.- powiedział, podnosząc lekko ręce w geście obronnym.
-To czemu mnie oszukałeś?! Ty wiesz, jak mnie nastraszyłeś, głupku?!
-Przepraszam, nie wiedziałem, że to aż takie straszne...
-Tak, straszne! To nic miłego myśleć, że swój pierwszy raz przeżyło się po pijaku i nic się nie pamięta.- w moich oczach pojawiły się łzy.
-Przepraszam Cię skarbie.- mruknął cichym i delikatnym głosem, przytulając mnie. -Nie miałem pojęcia, że Ty nie...
-Spoko, wybaczam Ci.- powiedziałam, czując się bardzo dobrze i bezpiecznie w jego ramionach.
-Mam propozycję. Ale powiedz mi szczerze, jak Ci się to podoba i czego chcesz. Dobrze?- posadził mnie na kanapie i ukucnął przede mną, opierając się o moje kolana.
-Dobrze, mów. Wszystko tylko nie alkohol.- zaśmiałam się.
-No więc... Odwiozę Cię teraz do domu, wieczorem po Ciebie przyjadę.
-Nie no przecież mogę zostać w pracy, a po prostu wieczorem gdzieś razem wyjdziemy.
-No nie do końca...- kurde, co on kombinuje?
-Ucker, możesz przejść do rzeczy?!- zaczęłam się denerwować.
-No okej. Posłuchaj, bo ja wczoraj, kiedy Ty byłaś pijana... No wiesz, nie śmiałbym Cię tknąć, kiedy nie byłaś niczego świadoma.
-Ii?- cholera, do czego on zmierza?
-Ale dzisiaj moglibyśmy wrócić do tego hotelu... Kiedy na to wpadłem, nie wiedziałem, że jesteś jeszcze dziewicą, więc byłem pewny, że się zgodzisz. W tej sytuacji jednak muszę z Tobą szczerze porozmawiać.
-Proszę...
-Dobrze, dam Ci czas.
-Nie, nie o czas tu chodzi. Ja... Też tego chyba chcę. Nie proszę Cię, żebyś zaczekał, a jedynie mnie poprowadził i był wyrozumiały.- wydukałam słodkim, niewinnym i przestraszonym głosem.
-Czyli chcesz dzisiaj?- ach, te iskierki w jego oczach...
-Chcę, ale nie wiem, czy nie spanikuję. Boję się.- powiedziałam drżącym głosem.
-Spokojnie, misiu.- usiadł przy mnie na kanapie, po czym wsunął ręce pod moje uda i posadził mnie sobie na kolana. Wtuliłam się w niego mocno, a on czule mnie objął.
-Kocham Cię.- pierwszy raz mu to powiedziałam i w sumie to mi się trochę wymsknęło, no ale cóż... To prawda, kocham go, jest dla mnie bardzo ważny.
-Ja Ciebie też.- wyszeptał mi cichutko do ucha, całując w szyję. -Chodź, odwiozę Cię.- powiedział po chwili.
-Dobrze. Pogadam jeszcze z Any, zanim pójdzie do pracy.- tak, to dobry pomysł, ona mi coś doradzi.
-Okej, zaraz po słodkim buziaku od mojej dziewczyny.- powiedział i rzucił się na mnie.
-Ej nie, ktoś może tu wejść!- krzyknęłam, odpychając go.
-Nie skarbie, spokojnie. Tylko Ty wchodzisz tu bez pukania.- zaśmiał się i powrócił do pocałunku.
Całował mnie z pasją, oddaniem, z miłością, a wszystko to napędzała wciąż rosnąca namiętność. Zaplątał palce w moich włosach, tym samym przytrzymując mi głowę. To było cudowne.
-Przypomina mi się wczorajszy wieczór.- powiedział, odrywając się ode mnie.
-To znaczy??- w końcu dowiem się, co się działo.
-Chodź, powiem Ci w aucie.

W samochodzie od razu zaczęłam ten temat:
-Mieliśmy o czymś porozmawiać. Oczekuję dokładnej relacji.
-Powiem tak: Gdyby nie moja silna wola, to na pewno by do czegoś doszło. Dul, Ty na mnie prawie właziłaś i zaczęłaś mnie rozbierać.
-Ojej... Przepraszam.
-Nie musisz, to było bardzo fajne.
-Ty mnie rozebrałeś?
-Ciężko określić.
-To znaczy?
-Sama zrobiłaś striptiz, ja Ci tylko trochę pomogłem. W dobrym momencie Cię powstrzymałem i ubrałem w swoją koszulkę, żebyś mnie nie kusiła.
-O cholera... Ucker, tak mi wstyd.- powiedziałam, odwracając od niego wzrok i wgapiając się w okno ze wstydu.
-Niepotrzebnie. To przecież ja Cię upiłem. Zresztą widziałem Cię tylko ja, a mnie nie musisz się wstydzić. Poza tym bardzo mi się to podobało.
-I tak mi głupio.
-Skończ już.- skradł mi szybkiego buziaka.

Podwiózł mnie jak zwykle pod sam blok. Umówiliśmy się na 20:00.
-A co Ty tu robisz?- zapytała zdziwiona Any, kiedy weszłam do domu.
-Powiedzmy, że przygotowuję się psychicznie do dzisiejszej nocy.- odpowiedziałam, wskakując na kanapę.
-Że co?
-To co słyszałaś. Wczoraj nic nie było, on żartował. Wyznałam mu, że jestem dziewicą, a on dzisiaj chce... No wiesz.
-I Ty się zgodziłaś?!- oczy Anahi były wielkie jak pięć złotych.
-Tak, bo ja też tego chcę. Chociaż okropnie się boję.
-Nie masz czego. Poboli i przestanie.
-Jak to BOLI?!
-O matko, Dul... Nie mów, że nawet nie czytałaś żadnych książek erotycznych.
-Nie. Nie mam o tym żadnego pojęcia. Jedynie to co na biologii, czyli nic konkretnego. 
-To może i lepiej, bo tak bałabyś się jeszcze bardziej...
-To serio boli?- nie no tym to mnie przestraszyła.
-Przez chwilę, ale spokojnie od tego jeszcze nikt nie umarł. Zresztą wszystkiego dowiesz się wieczorem.
-Nie mogę się doczekać.
______________________

Jejku, jak gorąco... Wysiedzieć się nie da, masakra :\ No to nwm kiedy kolejny rozdział, kiedyś na pewno ;)